Long Live The King

ประนมกรวันทาอาศิรวาท
ไทยทั้งชาติสำนึกในพระเมตตา
ทรงงานหนักเพื่อประโยชน์ชาวประชา
ไทยถ้วนหน้าต่างตระหนักด้วยภักดี

"จะปกครองแผ่นดินนี้โดยเป็นธรรม
เพื่อสยามเป็นสุขหมดทุกขี"
ปฏิญญาทรงให้ไว้แต่เดิมที
มาวันนี้เป็นประจักษ์แก่สายตา


หลายร้อนพันโครงการหลวงทรงริเริ่ม
แล้วเพิ่มเติมก่อปั้นพันทวี
กระจายทั่วเขตแคว้นราชธานี
ประชาชีน้อมรับปฏิบัติตาม


เศรษฐกิจพอเพียงทรงยกอ้าง
ให้ไทยสร้างอย่างเพียงพอแล้วอยู่ได้
เป็นปรัชญาเลื่องชื่อระบือไกล
ทั้งแคว้นใกล้แคว้นไกลต่างล่ำลือ


จากวันนั้นถึงวันนี้หลายปีผ่าน
ยังทรงงานสานต่อมิได้พัก
ด้วยทรงตั้งประโยชน์ชนไว้เป็นหลัก
ถึงเหนื่อยยากก็ดำเนินมาหลายปี

ห้าธันวามาบรรจบครบอีกครั้ง
ขอจงตั้งใจกุศลน้อมจิตมั่น
สำนึกในพระกรุณาโดยพร้อมกัน
ให้"พ่อหลวง"มีพระชนม์ยิ่งยืนนาน

พรใดใดใครเล่าว่าประเสริฐ
พรเลอเลิศใครเล่าเคยกล่าวไว้
พรวิเศษแม้มีอยู่ในแดนไกล
พรนั้นไซร้จงเป็นเช่นมาลา


บรรจงร้อยมาลาให้เป็นพวง
ประหนึ่งร้อยใจทุกดวงเพื่อถวาย
ใส่พานแก้วแสงระยับทอประกาย
ภูวไนยขอจงทรงพระเจริญ

<<<<<<<<<<<<*>>>>>>>>>>>

ด้วยเกล้าเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า Admin บล็อก Walking-alone99.blogspot.com

คงจะเหงา

นั่งมองดาวเพียงลำพังในห้องนอน
เฝ้าอ้อนวอนส่งคำอธิษฐาน
ถึงบางคนที่ห่างกันไปนาน
อย่าลืมวันที่เคยมีร่วมกัน

อ่อนแอ

ไม่อาจทนเห็นเธอเดินกับคนอื่น
กลัวจะฝืนกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหว
ทั้งทีเคยเตรียมตัวและหัวใจ
เจอหน้าเธอทีไร..ก็แอบร้องไห้ทุกที

อะไรกันนะ

ร้องไห้มาซบ-อก
หวังให้เราปลอบใจ
คงลืมแล้วใช่ไหม
คนที่ทิ้งฉันไป..ก็คือเธอ

********************

เป็นตัวเลือกสุดท้าย
ไว้ใช้ยามขาดแคลน
เป็นได้แค่ตัวแทน
เป็นแฟนแค่ชั่วคราว

ละเมอ

ก็รู้ดีว่าฉันไม่มีสิทธิ์
ที่จะคิดถึงเธอในยามเหงาๆ
มีกำแพงกั้นขวางระหว่างเรา
ไม่อาจเข้าไปนั่งอยู่ในหัวใจ

แต่อย่างน้อยขอแค่ได้เจอหน้าบ้าง
แม้บางครั้งแค่แอบมองพอได้ฝัน
ทั้งที่อยากอยากจะทำมากกว่านั้น
แต่คงไม่มีวันได้ครอบครอง

คำตอบของคำถาม

อยากจะบอกว่าทำไมวุ่นวายนัก
ก็เพราะรักคำเดียวเพียงแค่นี้
ทั้งแอบหวงทั้งเป็นห่วงเกินพอดี
ขอโทษทีคงเพราะรักยากห้ามใจ

คำถามที่ต้องการคำตอบ

เมื่อเธอถามว่าทำไมวุ่นวายนัก
เธอบอกรักอิสระและเสรี
อย่ามาทำกวนใจไม่เข้าที
หากยังมีปัญหาขอลาไกล

บางครั้งกับบางคน

คนบางคนอยากจะลืมก็ลืมยาก
คนบางคนแม้จากยังคิดถึง
คนบางคนแม้อยู่ห่างใจคำนึง
คนบางคนคงแอบซึ้งทุกนาที

มารดาผู้ให้แต่ฝ่ายเดียว(เนื่องในวันแม่แห่งชาติ 12 สิงหา ‘52)

ก้มวันทาแทบเท้ามารดารัก
วันนี้ลูกเหนื่อยนักขอรักษา
ขออ้อมกอดของแม่ช่วยเยี่ยวยา
เพื่อกลับมาสู้ได้ไม่อายคน

จากบ้านมาหลายร้อยหมื่นพันโค้ง
ข้ามเขตโขงแดนบ้านเกิดให้ใจหาย
มาอยู่ถิ่นที่ไม่รู้จักใคร
กำลังใจหนึ่งเดียวคือมารดา

แม้ก่อนนี้เคยดื้อรั้นไปบ้าง
นั่นเพราะยังไร้เดียงสาอย่าได้ถือ
วันนี้ลูกซึ้งที่แม่เคยฝึกปรือ
ขอยึดเอาเป็นแนวทางเพื่อสร้างตน

เหนื่อยและท้อเพียงใดจะไม่บน
จะขอทนสู้ไปสุดแรงฝัน
เดินก้าวไปถึงไหนก็ถึงกัน
แม้ถึงวันชีพสลายไม่ขอยอม

ก้มกราบแทบตักอุ่นของมารดา
ลูกไม่ปราถนาสิ่งได้ไปกว่านี้
ขอแม่อยู่ข้างลูกชั่วชีวี
พระคุณมีขอแทนสิ้นด้วยวิญญาณ์

แรงใจ

มือจับดาบฟาดฟันศัตรูสิ้น
เลือดหลั่งรินธรณีสีแดงฉาน
หวังแต่เพียงชนะศึกได้กลับบ้าน
เจอนงคราญหวานใจให้หายเหนื่อย

นางลวง

วันที่พี่ต้องใช้ชาติมาถึงแล้ว
แม่ดวงแก้วบอกจะรอแม้จะนาน
ได้ยินคำน้องบอกใจชื่นบาน
เพียงสองปีพ้นผ่านคงได้เจอ

ถูกส่งมาชายแดนป้องกันศึก
ใจลึกลึกแอบหวั่นอยู่เสมอ
แต่ยังยืนสู้ได้เพราะมีเธอ
คอยเป็นกำลังใจให้เรื่อยมา

เพียงปีกว่าภารกิจยังไม่สิ้น
ก็ได้ยินเสียงตามสายลอยมาหา
แม่ส่งข่าวบอกน้องมีชายหมายตา
พอเดือนหน้าก็จะแต่งหมดแรงยืน

แล้วไปไหนคำมั่นสัญญาเจ้า
ลมเบาเบาจากปากแค่นั้นหรือ
บอกทำไมหากไม่คิดจะยึดถือ
นี่ก็คือบทสุดท้ายพ่ายรักนาง

ร้านกาแฟ "For Love" Part.I

ร้านกาแฟตรงมุมโค้งสุดถนน

เคยหลบฝนด้วยกันจำได้ไหม

ก็ยังเคยนั่งเบียดกันฉันจำได้

“รักหมดใจ”..เธอบอกฉันวันนั้นเอง

ร้านกาแฟตรงมุมโค้งสุดถนน

ข้างนอกฝนเริ่มตั้งเค้าแล้วสิหนา

มานั่งคอยตั้งนานเลยเวลา

ไม่เห็นมาซักทีเริ่มท้อใจ

ร้านกาแฟตรงมุมโค้งสุดถนน

วันนี้ฝนไม่ตกฟ้าสดใส

คิดจะพักแวะสักหน่อยแล้วจะไป

แต่นั่นใครกับอีกคนดูคุ้นจัง

To be continues….

สุดจะเอ่ย

แต่ก่อนนั้นเช้าก็รักบ่ายก็รัก

เจอหน้าทักยิ้มให้ไม่ขัดเขิน

ถึงยามเย็นกลับบ้านเป็นเพื่อนเดิน

แอบเพลิดเพลินทุกคราเวลาเจอ

แต่วันนี้เธอมีใครเดินเคียงข้าง

ปล่อยยิ้มค้างไม่ตอบรับกลับคืนหา

ซ้ำยังยังเมินให้เจ็บที่อุรา

ที่ผ่านมาคงเป็นแค่..”คนผ่านทาง”

ถึงไม่เคยบอก…แต่ก็อยากให้รู้

เดินมานานเหนื่อยล้าใจจะขาด

ฝันที่วาดหวังไว้ไม่เป็นผล

ล้มคลุกฝุ่นเจ็บหนักก็ต้องทน

เพราะมีคนหนึ่งคนคอยห่วงใย

ถึงไม่รู้ว่าหวังสิ่งใดตอบ

แต่ก็ขอบคุณน้ำใจไมตรียิ่ง

พอได้พักได้อาศัยได้พึ่งพิง

เป็นทุกสิ่งเรื่อยมาเป็นยาใจ

ก็แค่อีกวันหนึ่ง

เมื่อถึงวันต้องจากพรากกันไกล

วันที่สองหัวใจโดนขัดขวาง

เขามาแทนตรงที่เคยเคียงข้าง

ช่างอ้างว้างเปลี่ยวใจให้วังเวง

นักรบผู้พ่ายรัก V.2 (เร่งด่วน)

อันตัวเราเชี่ยวชาญทั้งการรบ       อีกเจนจบกระบวนยุทยทุกวิถี
แต่ยากแท้พิชิตรักอิสตรี            ยอดนารีเมินไกล ไม่เหลียวแล

ชนะศึกร้อยพันสำคัญไม่           หากศึกใจยังพ่ายให้กับเขา
โฉมบังอรยอดกมลลืมรักเรา      สุดแสนเศร้ายอดรักหักดวงใจ

ดวงหน้าเจ้าลอยเด่นดั่งเพ็ญฉาย   ชโลมใจยอดขุนพลคนใจเหงา
จำต้องห่างร้างไกลรักสองเรา      หวังเพียงเจ้าจะเข้มแข็งรอพี่คืน

นักรบผู้พ่ายรัก V.1

รบศึกพันศึกใด         มิเท่า
ลุยฝนไฟเพลิงเถ้า     มิหวั่น
พ่ายแต่เพียงใจเจ้า    หมดทาง จริงแล
เกินกำลังสุดฝัน        ชาตินี้ลืมเลือน

ใต้ลม

วันที่ใจอ่อนแอแทบร้องไห้

วันที่ไม่มีใครให้คิดถึง

วันที่คอยเฝ้าคิดคิดคำนึง

อยากมีใครสักคนคอยปลอบใจ

เกินจะห้าม

ก็รู้ดีว่าฉันไม่มีสิทธิ์

ที่จะคิดลึกซึ้งกับตัวเธอ

แต่ทุกคราวหัวใจก็แอบเผลอ

คึดถึงเธออยู่อย่างนั้นทุกวันไป

 

 

 

 

ละเมอ

จะเคยรู้รู้บ้างไหมใครคนหนึ่ง

คนที่คิดคิดถึงยามห่างหาย

คนที่คอยคอยหาอยู่ร่ำไป

แอบน้อยใจใจดวงนั้นไม่เคยแล

 

 

รักแอบๆ

หากจะมีใครสักคนที่ฝันถึง

หากจะมีใครสักคนที่ห่วงหา

คงเป็นเธอเธอเท่านั่นเสมอมา

และคงเป็นเป็นเธอตลอดไป

แต่วันนี้ได้แค่มองมองห่างๆ

เพราะทางใจนั้นเป็นเส้นขนาน

ได้แต่เก็บเก็บรักในวันวาน

ยามเธอผ่านผ่านไปไม่เหลียวมา

เดิมๆ

ทุกครั้งที่คิดถึง

ก็ทำให้ใจหวั่นไหว

ทุกครั้งที่ไม่มีใคร

อยากให้เธอมานั่งเคียง

ถึงไม่เคยบอกว่ารัก

แต่ทุกครั้งที่ได้ยินเสียง

ใจมันรู้สึกแค่เพียง

เพียงโลกนี้มีเราสองคน

หนึ่งกำลังใจ(แด่คนคุ้นเคย)

ท้องฟ้าที่ดูหม่นหมอง
ลมต้องใบไม้สั่นไหว
ความเหงาเข้ามาเยี่ยมใจ
วันใหม่ที่ไม่เหมือนเดิม

ถึงแม้วันนี้จะเหงา
อย่าโศกอย่าเศร้าซ้ำเติม
หากต้องการกำลังใจเพิ่ม
กลับมาที่เดิม...ที่ตรงนี้

ตรงที่มีฉันคอยอยู่
คอยรับรู้ทุกความเป็นไป
คอยฟังทุกความในใจ
จนกว่าใหม่(ที่ดีกว่า)จะมาเยือน