ถึงไม่เคยบอก…แต่ก็อยากให้รู้

เดินมานานเหนื่อยล้าใจจะขาด

ฝันที่วาดหวังไว้ไม่เป็นผล

ล้มคลุกฝุ่นเจ็บหนักก็ต้องทน

เพราะมีคนหนึ่งคนคอยห่วงใย

ถึงไม่รู้ว่าหวังสิ่งใดตอบ

แต่ก็ขอบคุณน้ำใจไมตรียิ่ง

พอได้พักได้อาศัยได้พึ่งพิง

เป็นทุกสิ่งเรื่อยมาเป็นยาใจ

No comments: