ประสานใจ

หลายปีที่ให้รอ
เคยท้อก็หลายหน
แต่สาเหตุที่ยังทน
คือความเชื่อใจที่ให้กัน

ไม่เคยขอมากกว่านี้
เท่าที่มีก็พอแล้ว
ให้เราสองมั่นคงและแน่แน่ว
กี่ร้อยพันปัญหาจะฝ่าเดิน

ยินดีเสมอ

ที่วันนี้เห็นเดินคนเดียว
ใช่ว่าเป็นความตั้งใจ
แต่ที่จริงแล้วคือไม่มีใคร
จะเข้ามาเมื่อไหร่ก็ยินดี

ลืมยากทั้งที่เจ็บ

แม้ว่าเธอจะเลือกเขา
แม้ว่าเราจะไปกันไม่ได้
แม้ว่าเป็นเขาที่รออยู่เส้นชัย
คนที่ถูกทิ้งไว้กลางทาง...ยังรักเธอ

สุดแต่ใจ

คำว่ารักคำนี้มีความหมาย
คือสัญญาที่ใจใฝ่ฝันถึง
คือความคิดที่ผูกติดความคำนึง
คือที่ซึ่งใจสองดวงได้พักนอน

คำว่ารักในวันที่หมดความหมาย
ให้ปวดใจทุกครั้งที่คิดถึง
เฝ้าหลอนหลอกในทุกห้วงคำนึง
หมดความซึ้งมีน้ำตาเวลานอน

แทนคำขอบคุณ

เมื่อวันที่ฉันเหนื่อยล้า
เธอคือคนแคร์และเข้าใจ
เมื่อวันที่ฉันไม่มีใคร
เธอเคียงข้างอยู่ตรงนี้

ร้อยเรื่องทุกข์ที่เข้ามา
พันปัญหาที่โถมทวี
เพราะมีกำลังใจที่ดี
จึงกล้าจะฝ่าฟัน

วันนี้จึงขอตอบแทน
ความดีที่มีให้ต่อกัน
ให้เธอเป็นคนสำคัญ
ให้ฉันได้อยู่ข้างๆ กาย

ขอสัญญาด้วยจริงใจ
ลูกผู้ชายพูดคำแท้
จะรักและดูแล
จนวันสุดท้าย...วันที่กายคืนสู่ดิน

เสียงของเงา

ได้ยินว่าท้อแท้

แพ้คนที่มาใหม่

คนเธอรักเขานอกใจ

ทำให้เจ็บและมีน้ำตา

อยากจะบอกให้เธอรู้สักครั้ง

ว่ายังมีคนที่แคร์และห่วงใย

คนคนนี้ที่เธอเก็บไว้นอกหัวใจ

ยังเป็นกำลังใจให้ตลอดเวลา

ตัวเลือก

ไม่ได้จะซ้ำเติม
แค่อยากให้เริ่มชีวิตใหม่
เสียใจกับเขาได้อะไร
เสียเขาไปเสียน้ำอย่าเสียใจ

อยู่ตรงนี้ก็ช่วยมองดูหน่อย
อย่างน้อยน้อยก็พอช่วยให้ยิ้มได้
ถึงแม้สุดท้ายแล้วจะจากไป
ถ้าหัวใจได้แรงคืนก็ยินดี

ยืนยันและสัญญา

เคยถามรักมากไหม
ก็ตอบไปว่ารักมาก
ถ้อยคำเคยพูดฝาก
ออกจากใจในวันวาน

หลายปีที่พ้นผ่าน
กาลเนินนานที่ผ่านไป
ถามอีกครั้งกับหัวใจ
และคำตอบที่ได้ "ยังรักมากมายเหมือนเดิม"

เก็บใจไว้ให้เธอ

ชายคนนี้ขอยืนหยัดใจความรัก
เก็บใจภักดิ์เอาไว้ให้เสมอ
ขอสัญญาว่าจะมีแค่เพียงเธอ
รอวันเจอเพื่อเติมเต็มคำสัญญา

คอยเธอคนเดียว

คอย....นานแค่ไหนแล้วที่คอย
เธอ.... ปล่อยฉันให้เฝ้าเพ้อละเมอหา
คน....คนนี้รอเธอเสมอมา
เดียว....ดายผ่านเวลามาเนิ่นนาน

Please Sleep

นอนเถิดหลับฝันนะคนดี

นอนเถิดฉันนี้ไม่ไปไหน

นอนเถิดฉันคอยอยู่ข้างกาย

นอนเถิดวันใหม่ยังรอคอย

Sorry

วันที่เธอเดินจาก น้ำตามันไหลออกมา รู้ไหม

มันยากที่จะทำใจ เพราะเธอทิ้งไป ไม่ใยดี

วันนี้เธอโดนเขาทิ้ง แล้วจะขอกลับมาอยู่ตรงนี้

บอกได้เลยว่า ขอโทษที ที่ตรงนี้....ไม่มีเธออีกต่อไป

คงจะเหงา

นั่งมองดาวเพียงลำพังในห้องนอน
เฝ้าอ้อนวอนส่งคำอธิษฐาน
ถึงบางคนที่ห่างกันไปนาน
อย่าลืมวันที่เคยมีร่วมกัน

อ่อนแอ

ไม่อาจทนเห็นเธอเดินกับคนอื่น
กลัวจะฝืนกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหว
ทั้งทีเคยเตรียมตัวและหัวใจ
เจอหน้าเธอทีไร..ก็แอบร้องไห้ทุกที

ละเมอ

ก็รู้ดีว่าฉันไม่มีสิทธิ์
ที่จะคิดถึงเธอในยามเหงาๆ
มีกำแพงกั้นขวางระหว่างเรา
ไม่อาจเข้าไปนั่งอยู่ในหัวใจ

แต่อย่างน้อยขอแค่ได้เจอหน้าบ้าง
แม้บางครั้งแค่แอบมองพอได้ฝัน
ทั้งที่อยากอยากจะทำมากกว่านั้น
แต่คงไม่มีวันได้ครอบครอง

คำตอบของคำถาม

อยากจะบอกว่าทำไมวุ่นวายนัก
ก็เพราะรักคำเดียวเพียงแค่นี้
ทั้งแอบหวงทั้งเป็นห่วงเกินพอดี
ขอโทษทีคงเพราะรักยากห้ามใจ

คำถามที่ต้องการคำตอบ

เมื่อเธอถามว่าทำไมวุ่นวายนัก
เธอบอกรักอิสระและเสรี
อย่ามาทำกวนใจไม่เข้าที
หากยังมีปัญหาขอลาไกล

บางครั้งกับบางคน

คนบางคนอยากจะลืมก็ลืมยาก
คนบางคนแม้จากยังคิดถึง
คนบางคนแม้อยู่ห่างใจคำนึง
คนบางคนคงแอบซึ้งทุกนาที

ถึงไม่เคยบอก…แต่ก็อยากให้รู้

เดินมานานเหนื่อยล้าใจจะขาด

ฝันที่วาดหวังไว้ไม่เป็นผล

ล้มคลุกฝุ่นเจ็บหนักก็ต้องทน

เพราะมีคนหนึ่งคนคอยห่วงใย

ถึงไม่รู้ว่าหวังสิ่งใดตอบ

แต่ก็ขอบคุณน้ำใจไมตรียิ่ง

พอได้พักได้อาศัยได้พึ่งพิง

เป็นทุกสิ่งเรื่อยมาเป็นยาใจ

ก็แค่อีกวันหนึ่ง

เมื่อถึงวันต้องจากพรากกันไกล

วันที่สองหัวใจโดนขัดขวาง

เขามาแทนตรงที่เคยเคียงข้าง

ช่างอ้างว้างเปลี่ยวใจให้วังเวง