Showing posts with label ฟ้าหลังฝน. Show all posts
Showing posts with label ฟ้าหลังฝน. Show all posts

เสียเวลา

ก่อนจะลาหมื่นคำที่อ้อนวอน
เฝ้าง้องอนให้เธอนั้นเปลี่ยนใจ
แต่เหมือนมันไม่มีเลยความหมาย
เพราะสุดท้ายเธอเลือกเขาเราถูกเมิน

มาวันนี้ใจเริ่มดีขึ้นมาบ้าง
แม้อ้างว้างแต่ดูเหมือนจะยังทนไหว
แต่มีเหตุให้ฉันต้องแปลกใจ
เป็นเธอเองที่กลับมาพร้อมน้ำตา

บอกว่าเธอเสียใจและขอโทษ
ขออย่าโกรธที่เธอนั้นผิดไป
ลืมเรื่องเก่าแล้วกลับมาเริ่มใหม่
เป็นคนดีของกันและกันเหมือนผ่านมา

บอกเธอว่าอย่าเสียใจและยกโทษ
ไม่เคยโกรธและพร้อมจะอภัย
แต่เรื่องเก่าคงยากจะเริ่มใหม่
เพราะคนดีในใจไม่ใช่เธอ