Showing posts with label วันฟ้าใส. Show all posts
Showing posts with label วันฟ้าใส. Show all posts

ประสานใจ

หลายปีที่ให้รอ
เคยท้อก็หลายหน
แต่สาเหตุที่ยังทน
คือความเชื่อใจที่ให้กัน

ไม่เคยขอมากกว่านี้
เท่าที่มีก็พอแล้ว
ให้เราสองมั่นคงและแน่แน่ว
กี่ร้อยพันปัญหาจะฝ่าเดิน

ได้ไหม ถ้าใจจะขอ

ก็รู้จักกันมาตั้งนาน
สนิทกันจนรู้ใจ
ผ่านเรื่องราวตั้งมากมาย
ชิดใกล้กว่าใครที่ผ่านมา

มีคำคำหนึ่งที่อยากจะขอ
ขืนรอนานกว่านี้คงไม่ไหว
เป็นเพื่อนก็ดีอยู่แต่ยังน้อยไป
เป็น "แฟน" ได้ไหมเพราะใจเรียกร้องมา

อะไรกันนะ

ร้องไห้มาซบ-อก
หวังให้เราปลอบใจ
คงลืมแล้วใช่ไหม
คนที่ทิ้งฉันไป..ก็คือเธอ

********************

เป็นตัวเลือกสุดท้าย
ไว้ใช้ยามขาดแคลน
เป็นได้แค่ตัวแทน
เป็นแฟนแค่ชั่วคราว

คำตอบของคำถาม

อยากจะบอกว่าทำไมวุ่นวายนัก
ก็เพราะรักคำเดียวเพียงแค่นี้
ทั้งแอบหวงทั้งเป็นห่วงเกินพอดี
ขอโทษทีคงเพราะรักยากห้ามใจ

ถึงไม่เคยบอก…แต่ก็อยากให้รู้

เดินมานานเหนื่อยล้าใจจะขาด

ฝันที่วาดหวังไว้ไม่เป็นผล

ล้มคลุกฝุ่นเจ็บหนักก็ต้องทน

เพราะมีคนหนึ่งคนคอยห่วงใย

ถึงไม่รู้ว่าหวังสิ่งใดตอบ

แต่ก็ขอบคุณน้ำใจไมตรียิ่ง

พอได้พักได้อาศัยได้พึ่งพิง

เป็นทุกสิ่งเรื่อยมาเป็นยาใจ